Op 15 en 16 november waren Tsead Bruinja, muzikant Zea en fotografe Rosa van Ederen met gastschrijver Hein Jaap Hilarides op bezoek bij Fidesta Stienzerhiem in Stiens. Zij maakten persoonlijke portretten met en voor de dames Vis-Visser, Brouwer-Stamhuis en Roorda-Bruinsma en de heren Idsardi en Hoveijn (een bonusportret).
Tsead: “Na onze eerdere bezoekjes aan grote verzorgingstehuizen in Lemmer, Buitenpost, Akkrum en St. Annaparochie bood het kleinschalige Stienzerhiem een nieuwe en intiemere ervaring. Het personeel, de bewoners die niet deelnamen aan het project en de kunstenaars moesten even aan elkaar wennen, maar al snel maakten we onderdeel uit van de fijne huiselijke sfeer die zorgondernemer Petra Dol en haar collega’s verzorgen. De bewoners die rondliepen door de huiskamer, in plaats van een grote kantine, maakten net wat sneller een praatje. Daardoor schreef ik een extra gedicht over de gepensioneerde luchtmacht-sergeant en voormalig amateurbokser Frits Hoveijn. Na zijn pensioen zette Hoveijn zich in voor het lot van uitgewezen vluchtelingen. Heel wat zaken zijn door zijn inzet herzien. Indrukwekkend. Daarnaast waren er de verhalen van mevrouw Vis-Visser die vroeger tegen de dominee had gezegd dat er niks zondigs was aan dansen en was er mevrouw Roorda-Bruinsma die volop vertelde over wat er allemaal aan oud gerei in de vitrinekast stond, waarop ze samen met Rosa aan het afstoffen sloeg. Ook stond de eigenzinnige mevrouw Brouwer-Stamhuis op haar kamer Hein Jaap Hilarides te woord, waarna ze op de tweede dag flink met de rode pen door zijn tekst ging. Twee ochtenden zat ik in de luie stoel bij meneer Idsardi die op tweeënnegentigjarige leeftijd nog altijd mantelzorger was voor zijn vrouw. Hij vertelde hoe hij het van bakkersknecht in Kollum met alleen lagere school tot rechercheur schopte bij de politie in Leeuwarden. En hoe hij tweeënveertig jaar in een huis had gewoond waarvan de mensen in eerste instantie hadden gezegd dat hij het zich niet zou kunnen veroorloven. Stienzerhiem leerde ons veel over zelfstandigheid en over werk en leven na je pensioen. Dat zullen we niet snel vergeten!”
Beluister het lied ‘In famke op ‘e dyk by Longerhou’ dat Zea schreef en componeerde over bewoonster Ali Vis-Visser:
Bekijk een selectie van de foto’s die Rosa van de workshops (door Tsead, Zea en Hein Jaap met bewoners) en de eindpresentatie maakte:
Lees de teksten die Tsead en Hein Jaap schreven over de bewoners:
Bekijk een deel van de foto’s die Rosa maakte als portret van mevrouw Neeltje Roorda-Bruinsma:
Rosa: “Vanuit Britsum verhuisde mevrouw Neeltje Roorda-Bruinsma naar een gezellig plein in Stiens, bij het voormalig gemeentehuis. Heel lang heeft ze er niet kunnen wonen, want haar man overleed en alleen werd het steeds lastiger. Daarom kwam ze in Stienzerhiem wonen, wat haar destijds wel een beetje boos maakte: ‘ik heb woorden gebruikt die ik nu niet zal herhalen’. Wat zij meenam van haar oude huis was een vitrinekast vol herinneringen; een kast die niet altijd wordt bijgehouden als het om afstoffen gaat. Zo ontstond het idee om samen deze kast met al zijn herinneringen af te stoffen. Een bord van oma, een souvenir van een kleinzoon, een schilderij dat zij samen met haar man kocht in Frankrijk: alles ging door onze handen. En ondertussen kletsten we over het leven, bekende ze haar twijfels over haar geloof, vroeg zij zich af of ze wel een goed mens was geweest voor anderen en of ze straks niet meer zou gaan vergeten… Het kopje van Bernard en Julia (‘Bernard heeft Julia veel verdriet gedaan, dat hoort niet’), het lijstje van haar ouders op hun trouwdag, daar nog hand in hand (haar vader hield het uiteindelijk met de buurvrouw, ook dat hoort niet). Het waren hele mooie gesprekken en de kast werd extra goed afgestoft omdat mevrouw Roorda een beetje was vergeten dat ik de bovenste plank al had gedaan.”